Daan - Het Depot - 14/12/2024

Dit soort portretten is altijd een immense uitdaging. De backstage ruimte die ik hiervoor gebruik in Het Depot is niks meer dan een rommelige garage met enkele TL-lichten tegen het plafond, en de tijd is altijd ZEER beperkt. In het beste geval krijg ik vijf minuten vlak voor de artiesten het podium op gaan, in de praktijk is het vaak een kwestie van één of twee shots en dat is het dan… Ik visualiseer dus op voorhand helemaal het soort portret dat ik wil en stel mijn studiolicht op in functie van de look die ik voor ogen heb. Daarna is het enkel een kwestie van “iets losmaken” bij de artiest in de hoop heel even een connectie te maken met een sterk portret als gevolg. Toen Daan uit zijn loge naar me toe kwam zei hij dat hij best nerveus was voor zijn show. Een beetje fotograaf vertaalt dat meteen naar: “Laat me aub zo veel mogelijk gerust en haast je met dat portret”. Maar door die eerlijke bekentenis had ik een opening voor een korte dialoog waardoor ik het moment kon sturen in de richting die ik wou. De foto rechts is de bekende “Daan-attitude” en wellicht een shot zoals veel fotografen er van hem één hebben. Maar de foto in profiel is wat ik echt wou. Ik vind dat zijn blik, ook al is er geen oogcontact, boekdelen spreekt… Twee minuten na deze shots stond hij te knallen op het podium voor wat een verbluffend feest zou worden!

Roland - Herent - 07/09/2024

Wie Blues zegt, zegt Roland Van Campenhout. In 2024 vierde hij zijn tachtigste verjaardag met een passage op Sortie Blues in Herent. Op dat festival was een kleine expo, waarvoor Hanne een prachtig portret tekende in houtskool. We hadden dus geen excuus om niet even naar het concert te gaan kijken. Uiteraard nam ik ook mijn camera mee en ik maakte van de gelegenheid gebruik om ter plaatse een eigen karakterportret te schieten van de man. De foto hiernaast is één van de resultaten, nadien ook getekend door Hanne. Maar toen ik in de backstage zag dat Roland zijn hondje er ook was, wist ik dat dat de echte buitenkans was. Ik liet snel een stoel aanrukken zodat Roland kon gaan zitten en zijn hond op schoot kon nemen. Het beestje was echter zodanig enthousiast dat er van stilzitten geen sprake was. Maar net dat zorgde ervoor dat Roland’s serieuze uitdrukking even wegviel, er ontstond een heerlijk spontaan moment dat zich razendsnel ontplooide. Hoewel een minder traditionele keuze, besloot ik in dat moment om scherp te stellen op de handen van Roland, wat zorgt voor een atypisch beeld maar in mijn ogen een nog veel sterker beeld met aandacht voor de hand van de meester. Of je het nu eens bent met die keuze of niet: Roland kocht nadien zelf de eerste print om in zijn woonkamer te hangen. In dezelfde reeks zijn nog enkele limited edition prints beschikbaar van hetzelfde beeld.

Ruben Block - Het Depot - 31/01/2023

Eén van mijn persoonlijke helden: Ruben Block. Bekend als frontman van Triggerfinger, maar hier fotografeerde ik hem bij een solo-tournee. Ik fotografeerde Ruben al bij ettelijke concerten, maar dit beeld blijft mijn persoonlijke favoriet. Ondanks het donkere silhouet is de man uiterst herkenbaar aan zijn haar en typische pose tijdens het gitaarspel. De speling en kleur van het licht werken harmonieus samen om de sfeer neer te zetten en de subtiele reflectie onderaan is mijn eigen creatieve signatuur die je in veel van mijn concert-werk terugvindt. Ik ben ook niet de enige met een zwak voor dit beeld, want een aantal van de limited edition prints vonden intussen al een nieuwe thuis!

Axl Peleman - Het Depot - 22/09/2022

Als concertfotograaf zijn er een aantal regels waar je je vrijwel altijd aan te houden hebt: je mag enkel de eerste drie nummer fotograferen, je gebruikt NOOIT flits en tijdens de soundcheck wordt er niet gefotografeerd. Bij dit concert van de Kreuners was dat dus niet anders. Tenzij… Terwijl ik in de backstage ruimte wat stond te keuvelen met Axl, werd die het podium op geroepen om aan de soundcheck te beginnen. “Kom mee maat, dan kunt ge wat coole shots maken en kunnen we verder klappen”. Die sympathieke uitnodiging vat de man perfect samen: enthousiast en uber-sympathiek. Hoewel ik uiteraard niet in de weg wou lopen, maakte ik toch van de gelegenheid gebruik om me zodanig te positioneren, dat ik gebruik kon maken van tegenlicht om de karakteristieke baard van Axl de nodige aandacht te geven. De lege stoelen in de zaal van Het Depot op de achtergrond vallen hierdoor minder op, maar zijn toch een subtiele hint naar het ongewone moment waarop de foto genomen werd. Een uur later werd dezelfde zaal omgetoverd tot een uitgelaten feesttempel, want Axl en de andere Kreuners speelden de pannen van het dak. Van hetzelfde concert belandde één van mijn beelden uiteindelijk bij gitarist Jan Vaneycken thuis, als cadeau voor zijn verjaardag. Ook dat beeld is nog steeds beschikbaar als print in beperkte oplage…