NYC - Deel 2
Eén ding is zeker: op mooi weer hoeven we vandaag alvast niet te rekenen, want het gaat de hele dag regenen. Gisterenavond bleek al wel dat wat regen voor bakken sfeer kan zorgen in een foto, maar het moet natuurlijk wel een beetje leuk blijven. Maar goed: niks wat een goeie regenjas niet kan verzachten. Maar straatfotografie in de regen blijft altijd wel een uitdaging. Los van het feit dat je zelf nat wordt en afkoelt, is een fototoestel droog houden best lastig. Een beetje camera, ook die van mij, is best waterbestendig, maar dat is het probleem niet. Van zodra je de lens omhoog richt wordt die nat, met vlekken tot gevolg. De voorkant van de lens droog houden is meestal dus de grootste uitdaging. Om nog maar te zwijgen van condensvorming als je van buiten naar binnen loopt. Kortom: fotograferen in de regen kan een serieuze uitdaging zijn. (Lees verder onder de foto’s)
Maar we gaan ervoor vandaag! Er staat een serieuze route op het programma doorheen Manhattan. Al in de vroege voormiddag staan we mee in de rij tussen mensen die wat spullen hopen te verkopen in een typische “thrift store”. Wij schuiven mee naar binnen om enkele souvenirs te kopen. “Beacon’s closet” is een leuke winkel en echte aanrader voor de fans van tweedehands kleding. (Lees verder onder de foto’s)
Onderweg passeren we aan “Gramercy Park’, het laatste nog resterende park in privé-eigendom in NYC. Je kan er dus niet doorheen want het is volledig afgesloten en enkel toegankelijk voor omwonenden. Maar het is een prachtige plek tussen de stijlvolle hoogbouw waar duidelijk geen armoedzaaiers wonen. In dezelfde buurt staat ook het Theodore Roosevelt Birhtplace, naar het schijnt een aanrader voor de geschiedenis-fanaten, maar wij houden het bij wat straatfotografie. (Lees verder onder de foto’s)
Tegenvaller van de dag: het iconische Flatiron building staat helemaal in de steigers en is dus nauwelijks zichtbaar. Ik zal dus toch ooit moeten terugkomen… Als we toevallig aan winkelcentrum Macy’s passeren springen we even binnen om de eerste roltrap ter wereld te bekijken (anno 1902). Of dat ding echt de moeite waard is laat ik in het midden: wij hebben hem alvast gezien! (Lees verder onder de foto’s)
Grand Central Station is dan weer wel absoluut de moeite waard. Deze stationshal is intussen kapot gefotografeerd, maar als je er zelf staat begrijp je helemaal waarom. De typische foto met binnenvallende zonnestralen zat er vandaag dus niet in, maar het blijft wel indrukwekkend. De Apple Store die er ook gevestigd is, krijg je er gratis bij… Zegt veel over de manier waarop de Amerikanen met hun (beperkte) erfgoed omgaan ook wel… (Lees verder onder de foto’s)
Ook vandaag passeerden we, toevallig, weer op Times Square, dit keer op weg naar onder andere Radio City Music Hall en St. Patrick’s Cathedral. Dat was telkens voor een heel snelle “in en uit”, want we hadden geen zin in de typische rondleidingen en veel geschiedenis. Cultuurbarbaren? Straatfotografen! (Lees verder onder de foto’s)
Hoogtepunt van de dag was zonder enige twijfel de lunch bij Mistah Oh, een klein Koreaans restaurantje met een uitgebreide en overheerlijk lunchmenu voor een erg schappelijke prijs. De twee Koreaanse dames die de plek runnen amuseerden zich kennelijk te pletter met ons en omgekeerd. Dat vraagt om een portretje… (Lees verder onder de foto’s)
Ook in de namiddag deden we een leuke ontdekking toen we de dorst gingen lessen. We belandden helemaal toevallig bij Haswell Green’s, een bar met live muziek. Hoewel het nauwelijks 15u in de namiddag was, leek het wel of we ergens in de kleine uurtjes van de zaterdagnacht beland waren: een of andere dude zat achter een piano de ene hit na de andere te coveren (Red Hot Chilli Peppers en dergelijke) en het talrijke en duidelijk zwaar aangeschoten publiek vond dat klaarblijkelijk best te pruimen. Leuk detail: toen de barmeid hoorde dat we enkel twee Diet Cokes wensten, waren die zelfs gewoon “on the house”. Een bar waar frisdrank niet wordt aangerekend want te veel gedoe? Klinkt als: God beloont degenen die voor een keer hun gezond verstand gebruikten en weerstonden aan de lokroep van een lekkere cocktail of frisse pint.
Hoewel het toepasselijk zou geweest zijn, in dit geval geen portret van de barmeid in kwestie. Veel te druk met het verzorgen van het aangeschoten barvolk of zoiets…
Ik onthoud: ondanks de onophoudelijke regen een topdag! Morgen meer van dat…
C U Soon,
Roel